تو اگر دست نجنبانی دلم پیر شود طفل نوپای غزل باز زمین گیر شود بی قرارم که به

دست آورمت من یا نه ترسم از دست روی و تا ابد دیر شود همه تقدیر جهان بی تو

نمی ارزد هیچ جز نگاه تو نگاهی که نمی ارزد هیچ اندکی فرصت شادی که در این

دنیا هست بی تو این شادی و غم ها و جهان یک جا هیچ بانو جان فرفری موی غزل

ساز منی بانو جان عشق خاموش غزل های من بانو جان تو از این حال دلم بی

خبری بانو جان جز دل من به کسی دل ندهی دل من گرمای دست تورا میخواهد

برق اغواگر چشمان تورا میخواهد باد هم اغوای این همه موی فر شد مو فر دار

غزل دار تورا میخواهد من شدم در به در یک بله از لبهایت بس که یک عمر نشستم

که بگویی شاید این همه ناز نکن من چه گناهی کردم که شدم عاشق آن روی

چو قرص ماهت بانو جان فرفری موی غزل ساز منی بانو جان عشق خاموش غزل

های من بانو جان تو از این حال دلم بی خبری بانو جان جز دل من به کسی دل

ندهی رفری موی غزل ساز منی بانو جان عشق خاموش غزل های

من بانو جان تو از این حال دلم بی خبری بانو جان جز دل من به کسی دل ندهی