قطعه‌ی اول این آلبوم که تیتراژ سریاله، حقیقتا یه شاهکاره. مرحوم افشین یداللهی با ظرافت مثال زدنی چنان کفر و ایمان و عقل و جنون رو از یه‌طرف و مفاهیم مذهبی رو با مفاهیم عاشقانه از طرف دیگه هنرمندانه و رشک‌برانگیز پیوند زده که با بارها شنیدن هم کهنه نمیشه. موسیقی تحکم‌آمیز و در عین‌حال لطیف فردین خلعتبری هم با کاملا روی کار سواره و علیرضا قربانی جوان هم با تسلط و احساسی مثال‌زدنی کار رو اجرا کرده. (فقط به اجرای فوق‌العاده‌ی اون تیکه‌ی “زخم من تشنه‌تر از شمشیر است” دقت کنید). دست‌مریزاد واقعا. ازون شاهکارهایی که فقط یک‌بار خلق شد دیگه حتی خود این تیم هم دیگه نتونستن تکرارش کنن.
قطعه‌ی اول این آلبوم که تیتراژ سریاله، حقیقتا یه شاهکاره. مرحوم افشین یداللهی با ظرافت مثال زدنی چنان کفر و ایمان و عقل و جنون رو از یه‌طرف و مفاهیم مذهبی رو با مفاهیم عاشقانه از طرف دیگه هنرمندانه و رشک‌برانگیز پیوند زده که با بارها شنیدن هم کهنه نمیشه. موسیقی تحکم‌آمیز و در عین‌حال لطیف فردین خلعتبری هم با کاملا روی کار سواره و علیرضا قربانی جوان هم با تسلط و احساسی مثال‌زدنی کار رو اجرا کرده. (فقط به اجرای فوق‌العاده‌ی اون تیکه‌ی “زخم من تشنه‌تر از شمشیر است” دقت کنید). دست‌مریزاد واقعا. ازون شاهکارهایی که فقط یک‌بار خلق شد دیگه حتی خود این تیم هم دیگه نتونستن تکرارش کنن.