عشق عمیق من تنها رفیق من بی لاک جیغ من جذاب ساده پوش چینای دامنت

بوی خوش زنت سر میرم از تنت از عطر و رنگ و بوش تو فوق العاده ای زیبا و ساده

ای تو شاهزاده ای اما نه توی قصر مهتاب نقره کوب ای اتفاق خوب با تو دم غروب

تهران ولی عصر بارون و بوی نم یه نور زرد و کم ما رو به روی هم تو کافه ای قرق انگار

تو یه آن ثابت شده جهان نمیگذره زمان از اضطراب و ذوق آرامش غلیظ خوب ِبد

مریض جو به هم بریز خیره بشو به من عشق بدون رحم دوست دارم بفهم بی

نیش و اخم و تخم حرفاتو رک بزن عشق بدون رحم دوست دارم بفهم بی نیش

و اخم و تخم حرفاتو رک بزن با هر نگاه نو بشکاف روحمو بیرون بکش منو من زیر

خاکیم لبهاتو غنچه کن چایی تو مزه کن یه کشف تازه کن به من بگو کیم مغروری

و درست مث خود منی تو ساکتی ولی خوب حرف میزنی لبخند نیش دار شیرین

من یه بار تو اذیتم نکن پا رو دلم نذار تا بغض میکنی اشکام جاریه دست خودم

که نیست طبعم بهاریه تا بغض میکنی اشکام جاریه دست خودم که نیست طبعم

بهاریه آرامش غلیظ خوب ِبد مریض جو به هم بریز خیره بشو به من عشق بدون

رحم دوست دارم بفهم بی نیش و اخم و تخم حرفاتو رک بزن

عشق بدون رحم دوست دارم بفهم بی نیش و اخم و تخم حرفاتو رک بزن