کسی که سنگدل ِ شاید یه روزی مهربون بوده
شکستن اعتمادشو وقتی خیلی جَوون بوده
هر اندازه که میجنگه بازم حس میکنه بس نیست
مثل تبعید تنهاییش که منتظر هیچکس نیست
شاید پُلای برگشتو خودش عمداً خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هرکی دل بسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدل ِ شاید گذشته شو نبخشیده
اگه بی رحمه توو حرفاش اگه مه گیر و مرموزه
توو چشماش یه شبه توو شب یه جنگل داره میسوزه
بازم فرارش از اینه که معلوم نشه غمگینه
اونقد بهش دروغ گفتن به عاشقانه بد بینه
شاید پُلای برگشتو خودش عمداً خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هرکی دل بسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدل ِ شاید گذشته شو نبخشیده